Deel deze pagina

Het minidorp – Nuestra casa es mi casa

Directe link:

Het minidorp – Nuestra casa es mi casa

Als je een beetje nadenkt over de manier waarop je duurzaam kunt leven, en je je eigen (gezins)leven onder de loep neemt, kan het je niet ontgaan dat het nogal vreemd is dat we in Nederland allemaal, huisje aan huisje, tuintje aan tuintje dezelfde producten kopen en die veilig achter slot en grendel opslaan en ‘consumeren’. Of tentoonstellen zodat duidelijk wordt hoe goed het ons gaat…

Onze schuurtjes staan vol met mooi gereedschap dat letterlijk minder dan 1% van de tijd wordt gebruikt. Onze zolder staat vol met overbodige spullen, onze auto wordt hooguit 10% van de tijd gebruikt en onze kamers ook een fractie van de tijd. Kan dat anders? Kunnen we meer gaan delen? Als dat zo zou zijn zouden we grote sprongen in besparing en duurzaamheid kunnen maken: win-wins. Goedkoper én duurzamer.

Het moet mogelijk zijn je huidige leefcomfort voort te zetten door slim zaken te delen, zonder dat de nadelen er zijn. Dus geen woongroep met leefgeluiden en geurtjes van de buren. Geen ‘geloofsartikelen’ of ideologie en geen last van de vrije opvoeding van de kinderen van de buren. En geen geruzie wie nu aan de beurt is om in bad te mogen gaan of de afwas te moeten doen.

Ik hoorde van een opmerkelijk samenwoon-initiatief in de buurt van Apeldoorn waarbij een oud ziekenhuis is omgebouwd tot een vijftigtal woningen. De bewoners hebben een gezamenlijke ’tuinman’, een zwembad en doen samen leuke culturele dingen zoals concerten organiseren op eigen terrein. Het is eigenlijk een minidorp geworden. Dat is een mooi initiatief waarbij dus extra/meer wordt gedaan. Nog niet direct duurzamer.

Hoe dan wel? Het eerste wat ik zou willen opgeven voor de duurzamer/goedkoper win/win is een eigen tuin. Onzin om zelf schuttingen te plaatsen en onkruid te wieden. Suboptimalisatie op de are. En dan weg met de eigen keuken. Onzin om allemaal met stuksverpakkingen boven een gasbrander te zitten ‘hannesen’. Open vuur in huis: leven we nog in de middeleeuwen? Wat een besparing als je niet telkens naar de supermarkt moet, de boel op tijd moet zien klaar te hebben en een enorme berg met verpakkingsafval hebt gecreëerd. Bovendien is groot inkopen natuurlijk veel goedkoper, en geeft het minder afval door mislukt of teveel gemaakt eten. En dan de auto weg. Een paar gedeelde auto’s van verschillend type/formaat is veel handiger – met/zonder trekhaak, mini/maxi etc. Wat nog meer? Ik hoor het graag hieronder…

Deze zaken vereisen evenwel groepen mensen op dezelfde tijd, op dezelfde plaats met hetzelfde idee, en de bereidheid om onze ‘programmering’ van trotse individualisering bij te sturen. De te behalen kostenbesparing zal hierin sterk moeten en kunnen helpen.

Gezamenlijke inkoop is veelbelovend op de korte termijn, want laagdrempelig. Wat dat betreft zie ik reikhalzend uit naar de diensten van krachtenbundel JIP. Een inkoopcombinatie helemaal bedacht vanuit de consument, met een oog voor duurzaamheid. Stap voor stap willen ze de inkoop van ‘utilities’ zoals energie en telecom gaan overnemen. En ik wil graag thuisafgehaald.nl een kans geven: koken voor de buurt.

Wie weet gaat een JIP ooit nog eens een duurzaam mini-dorp bouwen? Nuestra casa es mi casa, ons huis is mijn huis.

Neem contact op om hierover door te praten: 06 – 1244 6086.